Gebedjes & Overpeinzingen

Je hebt iets uit de hemel meegenomen,
Je hebt iets van een engel meegebracht.
We zien het als je rustig ligt te slapen
Daar in je wiegje midden in de nacht

We hopen dat wanneer je zult gaan groeien
Dat stukje hemel in je blijft bestaan
En dat dat beetje paradijs van boven
Je hele leven met je mee zal gaan.

Hoe er te komen
ik zag me er dwalen
Hoe ik er kwam
kan ik niet verhalen

Welkom aan

"Gij zijt het kleine gewicht,
dat langs droom en werkelijkheid
voor alle eeuwigheid
het wonder richt."

een broze parel in onze handen
licht en kleur in ons hart
een droom, ons leven

kinderen zijn stukjes hemel
er zitten nog brokjes sterren in hun ogen
ze zijn nog niet helemaal wereldwakker
ze staan nog dicht bij het paradijs
ze komen er net uit

Lief, klein kindje,

Eerst was je een droom
dan voelden we je leven.
Of je nu een jongen of een meisje was
het was ons om het even.
Toen je na 28,5 week zwangerschap
geboren werd,
sloeg de schrik ons om het hart.
Mochten we je houden of moesten
we je afgeven ?
De strijd was hard.
Nu zijn we zeer blij met jou erbij.

DANK JE GOD VOOR DIT MOOIE LEVEN !

Door een engel geraakt
van de zuiverste zonnestralen gemaakt
In rozeblaadjes gerust
door een elfje gekust
En nu, te vroeg wakker gemaakt
ligt ons poppemie
nog te groeien
tussen 't schoon volk van neonatologie
Maar zo klein en toch al een hele mens
Wij zijn zo blij
dat jij er bent, onze diepste wens !

Overpeinzingen

Zozeer verlangd,
Het negenmaandenwonder.
Verbroken geluk.
Te vroeg, losgerukt
die gevlochten levenskabel.
Zozeer verwacht
eerder dan gedacht.

Verwelkte waterlelie
Hoopje levend wezen ?
Tussen alles groen en wit,
tussen reuzen in het blauw.
Alles rubber en plastic verbonden
wirwar van rioolbuizen.
Verscheurend tafereel
van tranende ogen
achter dubbel PVC gescheiden,
gevangen in steriliteit van groen.
Schrikkende geluiden van machinemonsters,
gritsende koude tentakels
doorheen gapende patrijspoorten.
Hoelang nog, deze reis der nachtmerries ?

Toch een zachte hand die streelt.
En dan een troostende borst,
vol warmte, om te groeien.
Een teder woord : 'ik zorg voor je'
Een kalme stem : 'ik ben hier nog'
klein zevenmaandenwonder.

Blije ogen, vol dankbaarheid
bloeiende roos,
zozeer verlangd
door liefde gebleven.

(Peter Proost)

De spanning van de boog
Geeft de pijl die kracht.

Verbleekten niet
De aardse dingen
Door de woorden die ge sprak,
En de prematuren kinderen
Hemels zingen
Onder Uw dak.

Als ge kijkt naar die blinkers
Oogjes sterker dan ge dacht,
Redders
Toekomstvlinders,
Waar de mensheid reeds op wacht.

Kijk eens naar de eigen kinderen,
Wat een kracht
Als levenskroon,
Wij vernielers,
Zij niets vinden
Dan een afgeknakte kroon.

Laat de krachten ons gegeven
Dienend werken ieder uur,
Dat prematuren mogen leven
Lang, gelukkig op den duur.

Maar de inzet,
Laat soms wachten
Door gebrek aan moed of wil,
Want wij leven door gedachten
Aan het aardse goed of gril

Een late meidag 1992
D.